artykuł nr 1

INFORMACJE OGÓLNE

Gmina Świedziebnia położona jest we wschodniej części województwa kujawsko-pomorskiego, w powiecie brodnickim. Zajmuje obszar 103 km2, zamieszkały przez 5,5 tys. osób.
Gmina podzielona jest na 16 sołectw.

Rolę ośrodka administracyjno-usługowego pełni wieś Świedziebnia położona na skrzyżowaniu dróg powiatowych łączących gminę z pobliskimi miastami: Brodnicą, Rypinem, Żurominem i Górznem. Swoje siedziby mają tu m.in. Urząd Gminy, Gminna Spółdzielnia („SCh”), Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej („WIMED”), Apteka, Poczta, Filia Banku Spółdzielczego w Brodnicy.
Na terenie gminy działa pięć szkół podstawowych i gimnazjum. Nowy budynek gimnazjum został oddany do użytku 1 września 2002 roku. Gmina zrealizowała w ten sposób I etap inwestycji pod nazwą: Budowa Gimnazjum i pełnowymiarowej hali sportowej w Świedziebni. II etap inwestycji polegał na budowie hali sportowej, nowy budynek hali sportowej został oddany do użytku w październiku 2005 r.

Infrastrukturę wiejską tworzą m.in.: Oczyszczalnia Ścieków w Świedziebni, 14 km sieci kanalizacji sanitarnej wraz z przyłączami do 160 posesji, Stacja Uzdatniania Wody w Rokitnicy Wsi i 180 km sieci wodociągowej z przyłączami do 735 gospodarstw oraz 200 km dróg gminnych.

Gmina leży poza zasięgiem obszarów uprzemysłowionych i ma charakter typowo rolniczy. Znajduje się tu duży kompleks sadowniczy i jest rozwinięta specjalizacja w szkółkarstwie.
Ponad 17% powierzchni gminy zajmują lasy. Północno-wschodnia część gminy obejmująca kompleks leśny i Jezioro Księte leży w granicach Górznieńsko - Lidzbarskiego Parku Krajobrazowego.

HISTORIA

Najstarsza wzmianka o Świedziebni – osadzie położonej w dawnej Ziemi Dobrzyńskiej pochodzi z 1356 roku, kiedy to Król Kazimierz Wielki sprzedaje wsie: Świedziebnia, Janowo, Rokitnica i Księte rycerzowi Piotrowi „Brussina”.
Świedziebnia przechodzi różne koleje losu. W 1434 roku kupuje ją hrabia Stanisław Ogończyk. W 1789 roku stanowi własność Murzynowskich. Około 1830 roku przechodzi do Jackowskich, a następnie do ich córki księżnej Marcjanny Mirskiej. Kolejnymi właścicielami Świedziebni byli Cisowski i Lipski, a ostatnimi członkowie rodziny Gniazdowskich.
W 1793 roku po II rozbiorze Polski Świedziebnia dostaje się pod panowanie Prus i w 1807 roku po wkroczeniu Napoleona na ziemie polskie należy do nowopowstałego Księstwa Warszawskiego. Podczas powstania listopadowego w Świedziebni zostaje odczytany ostatni rozkaz do żołnierzy przekraczających granicę pruską. W latach 1815-1915 Świedziebnia należy do Królestwa Polskiego zależnego od Rosji. W czasie I wojny światowej dostaje się pod okupację niemiecką. W listopadzie 1918 roku odzyskuje niepodległość. W czasie II wojny światowej, podczas okupacji hitlerowskiej, zostaje włączona do Rzeszy. Wojska radzieckie wyzwalają Świedziebnię 21 stycznia 1945 roku.

ZABYTKI

Zdjęcie pochodzi z 1949 roku. Przedstawia pałac właścicieli Gniazdowskich w parku nad stawem. Długie lata po wojnie w pałacu funkcjonowała Szkoła Podstawowa, a następnie Ośrodek Zdrowia. Obecnie jest przeznaczony na cele mieszkalne.

Zdjęcie przedstawia Kościół Parafialny pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża Świętego. Świątynia została zbudowana w 1879 roku.

Zdjęcie przedstawia Kościół pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny w miejscowości Księte. Świątynię wybudował w 1700 roku właściciel okolicznych dóbr Mikołaj Romocki.